11 पर फरीसी ते शास्त्री आपे कनु ब़ाहर हुती कर आपस मां विवाद करु लाग़ले कि, “अम्ही ईशु चे लारे का करु? ”
वे आपस मां विचार करु लाग़ले, “अम्ही रोटी कोनी आणली ऐवास्ते ओ इसड़े किहे पला।”
ते प्रधान याजका ने ते फरीसिया ने मिसाला सुणती कर समझती गेलते कि ओ अम्चे बारे मां किहे पला।
हा बात सुणते ही जितने प्राथनाघरा मां हुते। सारे गुस्से लारे भरीती गेले।
तब ओणे चारो-तरफ वां सारा नु ङेखती कर ओह बन्दे नु केहले, “आपणा हाथ आग़ु बढ़ा।” ओणे यूंही करले, ते ओचा हाथ बल्ति ठीक हुती गेला।
वां ङिहां मां ओ पहाड़ा उपर प्राथना करने वास्ते गेला, ते नरीकारा कनु प्राथना करने मां सारी रात बिताली।
ऐचे पर प्रधान याजका ते फरीसिया ने महासभा हकारली ते केहले, “अम्ही करु का? ईं बन्दे तां घणे चमत्कार चे चैन्ह ङिखाणे।
यां बाता चे बाद, ईशु गलील मां फिरता रेहला। कांकि यहूदी नेते ओनु मारती नाखणे चा चारा लाली भिलते, ऐवास्ते ओ यहूदिया मां फिरना ना चाहता।
ते हर हेक प्राथनाघरा मां जती कर मैं वानु ङण्ड ङिता, ते मसीह ईशु चे नांवा ची निन्दा करवाता, इठे तक कि गुस्से मां मैं पाग़ल हुती गेलता ते ब़ाहरु नेरा शहरा मां जती कर वानु वी सताऊं लाग़ला।
पर वानु महासभा चे ब़ाहर जाणे ची आज्ञा ङिती कर, वे आपस मां विचार करु लाग़ले,
पर पतरस ते यूहन्ना ने उत्तर ङिला, “तम्ही ही न्यां करा, कि का ईं नरीकारा चे सामणे भले छै, कि अम्ही नरीकारा ची बाते कनु बढ़ती कर तम्ची बात मनु?
ईं सुणती कर वे ब़लु पड़ती गेले, ते प्रेरितां नु मारती नाखणे चाह्ले।
ये बाता सुणती कर महासभा चे लौक ब़लती गेले ते स्तिफनुस चे उपर ङांत पीसु लाग़ती गेले।
पर वे ऐचे कनु आग़ु ना बढ़ सग़ी, कांकि जिंवे यन्नेस ते यम्ब्रेस ची अज्ञानता सारा बन्दा उपर प्रकट हुती गेलती, यूंही यांची वी हुती जई।