21 ओणे वानु केहले “आज़ हा लेख तम्चे सुणते हुले पूरा हुला। ”
“तां वांचे बारे मां यशायाह ची हा भविष्यवाणी पुरी हुली, “ ‘तम्ही काना लारे तां सुणा, पर समझा ना, ते आंखी लारे तां ङेखा, पर तम्हानु कहीं सूझी ना।
बल्ति ओणे किताब बन्द करती कर सेवक चे हाथा मां ङिती ङिली बल्ति ब़ेसती रेहला ते प्राथनाघरा चे सारे लौका ची नजर ओचे उपर लाग़ली भिलती
सब ने ओनु सराहले, ते जको अनुग्रह चीया बाता ओचे मुँहा कनु निकड़लीया हुतीया, वांचे कनु अचम्भित हुले, ते किहुं लाग़ले, “का हा यूसुफ चा पूत कोनी?”
तम्ही पवित्रशास्त्र मां सोधा कांकि तम्ही समझा कि ओचे मां तम्हानु अनन्त जीवन मिले। ते ओही पवित्रशास्त्र छै जको माई ग़वाही ङिये,
पर जिसीया बाता नु नरीकारा ने सब भविष्यवक्ता चे जरिये बाता पेहले ही बावड़लीया हुतीया, कि ओचा मसीह ङोख चवी, वानु ओणे यूं करती पुरे करले।