मैं तां तम्हानु मन फिरावणे वास्ते पाणीया लारे बपतिस्मा ङिये, पर ओ जको माये बाद मां आणे आला छै, ओ माये कनु महान छै कि मैं ओचे ब़ूटा नु चवणे चे लायक कोनी, ओ तम्हानु खौद्द पवित्र आत्मा ते जाखते लारे बपतिस्मा ङी।
ते वाणे यूहन्ना चे गोढु आती कर केहले, “हे रब्बी, जको शक्स यरदन नदी चे पार दुधे लारे हुता ते जाई तु ग़वाही ङिली, ङेख, ओह बपतिस्मा ङिये, ते सारी बन्दी ओचे गोढु आवी।”