ईं सुणती कर ईशु ने ओनु केहले, “दुधे मां हेक बाते ची कमी छै, जा आपणे सब कोच्छ बेचती कर कंगाला नु ङे, ते तनु स्वर्ग़ा मां धन मिली, ते आती कर माये भांसु टुरती पड़।”
जक्कई ने प्रभु नु भिले रेहती कर केहले, “हे प्रभु, ङेख, मैं आपणी आधी जायजात कंगाला नु ङिये पला, ते अगर काये कोच्छ वी अन्याय करती कर गेहले तां ओनु मैं चार गुणा पुठा फेरती ङिही।”
ऐ संसारा चे धनवाना नु हा आज्ञा ङे, कि वे अंहकारी ना हो ते चंचल धन उपर आस ना राखो, पर नरीकारा उपर आस राखो जको अम्चे सुखा चे वास्ते सारे कोच्छ ब़ोहत ज्यादा ङिये।
पर जाये कनु संसारा ची धन दौलत हो ते ऊं आपणा भावां ते ब़ेहणीया ची जरुरत नु ङेखती कर, वांचे उपर तरस खाणे ना चाहो, ते ओचे मां नरीकारा चा प्रेम किवें बणला रेह सग़ी?