37 पर वे घब़राती गेले ते ङरती गेले, ते वाणे समझले कि अम्ही कुई भूता नु ङेखु पले।
“धनवान बन्दे नु उत्तर ङिला, ‘ना, हे ब़ा अब्राहम, पर अगर कुई मरला आला महु वांचे गोढु जाओ, तां वे मन फिरावे।’
ईशु ने वानु केहले, “कां घब़रावा पले? तम्चे मना मां का शक्क हुवे पला?
वाणे विनु केहले, “तु पाग़ल छी।” पर वा आपणी बाते उपर अटल रेहली तां वाणे केहले, “ओचा स्वर्ग़दूत हुवी।”