11 पर वांचीया बाता वानु कहाणी जिसड़ी समझ लाग़ली, ते वाणे वांचा विश्वास कोनी करला।
वाणे ईं सुणती कर कि ओ जीता छै ते विणे ओनु ङेखले, विश्वास कोनी करला।
ने जती कर नेरा नु वी ओचे बारे मां बावड़ले जा सूचना ङिली ने बल्ति वी वांचा विश्वास कोनी करला।
बादा मां जिसे बेले ओचे ग्यारा चैले रोटी खई पलते ले, ओ वांचे सामणे प्रकट हुला। ते ओणे वानु वांचे अविश्वास उपर ते वांची मना ची कठोरता उपर दड़काले, कांकि जेह्णे ओनु जीते हुवणे चे बादा मां ङेखले हुते, यांणे ओचा विश्वास कोनी करला हुता।
तब ईशु ने वानु केहले, “हे ना समझ, ते भविष्यवक्ता चीया सारीया बाता उपर विश्वास करने मां बन्द मतड़े!
जब खुशी चे मारले वानु विश्वास कोनी हुला, ते वे अचम्भा करी पलते। तां ईशु ने वाकनु पूछले, “का इठे तम्हा कनु कहीं खाणे वास्ते छै?”
पतरस निकलती कर ओचे भांसु हुती पला, पर ईं जाणता कि जको कोच्छ स्वर्ग़दूत किहे पला, ऊं सच्च छै, बल्कि ईं समझले कि, “मैं खाब ङेखे पला।”