42 तब ओणे केहले, “हे ईशु, जिसे बेले तु आपणे राज़ मां आवे, तां मनु याद राखीयो।”
“मैं तम्हानु किहे पला जको कुई इन्साना चे सामणे मनु मनती गिही ओनु मैं इन्सान चा पूत वी नरीकारा चे स्वर्ग़दूता चे सामणे मनती गिही।
“पर चुंगी गेहणे आले ने दूर खड़े हुती कर, स्वर्ग़ा सनु आंखी चवणीया वी ना चाहलीया, बल्कि आपणी छात्ती कोटती-कोटती कर केहले, ‘हे नरीकार, मैं पापी छै, माये उपर दया कर।’
ते अम्ही तां सच्चमां न्यां चे अनुसार भोग़ु पले, कांकि अम्ही आपणे कामा चा ठीक फल भोग़ु पले, पर ऐणे तां कुई कसूर कोनी करला।”
ईशु ने ओनु केहले, “मैं तनु सच्च किहुं पला कि आज़ ही तु माये लारे स्वर्ग़ मां हुवे।”
का जरुरी कोनी हुते कि मसीह ईं ङोख चती कर नरीकारा ची महिमा मां लंघती जाओ?”
नतनएल ने ओनु उत्तर ङिला, “हे रब्बी, तु नरीकारा चा पूत छी, तु इस्राएल चा महाराजा छी।”
उत्तर ङिते हुले थोमा ब़ोला, “हे माया प्रभु, हे माया नरीकार।”
वाणे ओनु केहले, “प्रभु ईशु मसीह उपर विश्वास कर, तां तु, ते दुधा कुणम्बा उद्धार गे सग़ा।”
बल्ति मैं यहूदिया नु ते यूनानिया नु चिताता रेहला कि नरीकारा सनु मन फिरावा, ते अम्चे प्रभु ईशु मसीह उपर विश्वास करा।
वाणे ये बाते ची पड़ताल करली कि मसीह चा आत्मा जको वांचे मां हुता, ते पेहले कनु ही मसीह चे ङुखा ची ते वांचे बाद हुवणे आली महिमा ची ग़वाही ङिता, ये बाता ये दुनिया उपर किसे बेले हुवे ते बल्ति ये दुनिया चे का हुवी?
जाया हा विश्वास छै कि ईशु ही मसीह छै, ओ नरीकारा कनु पैदा हुला, ते जको पैदा करने आले लारे प्रेम राखे, ओ वांचे लारे वी प्रेम राखे, जको ओकनु पैदा हुले।