41 ते अम्ही तां सच्चमां न्यां चे अनुसार भोग़ु पले, कांकि अम्ही आपणे कामा चा ठीक फल भोग़ु पले, पर ऐणे तां कुई कसूर कोनी करला।”
जिसे बेले पिलातुस न्यां ची गद्दी उपर ब़ेहला हुता, तां ओची घराआली ने किहवाती भेज़ले, “तु ओ धर्मीया चे मामले मां हाथ ना अड़ायो, कांकि मैं आज़ खाबा मां ओची वजह कनु ब़ोहत ङोख चले।”
जिसे बेले पिलातुस ने ङेखले कि कहीं बण ना सग़ी पर ओचे उलटा हुल्लड़ बधता जाये, तां ओणे पाणी चती भीड़ी चे सामणे आपणे हाथ धोले ते केहले, “मैं ऐ धर्मीया चे लुहींया कनु बेकसूर छै, तम्ही ही जाणा।”
ते केहले, “मैं बेकसूर नु मरावणे वास्ते पकड़वाती कर पाप करला।” वाणे केहले, “अम्हानु का? तु ही जाण।”
तब सूबेदार ते जको ओचे लारे ईशु चा पाहरा ङी पलते, भूकम्प ते जको कोच्छ हुले ओनु ङेखती कर घणे ङरती गेले ते केहले, “सच्चमां हा नरीकारा चा पूत हुता!”
ऐचे उपर ङुजे ने ओनु धमकाती कर केहले, “का तु नरीकारा कनु वी ना ङरी? तु वी तां ओही ङण्ड भोग़ी पला।
तब ओणे केहले, “हे ईशु, जिसे बेले तु आपणे राज़ मां आवे, तां मनु याद राखीयो।”
तम्ही यां बाता चे आप ही खौद्द ग़वाह छिवा, ते नरीकार वी, कि तम्चे बीच मां जको विश्वास राखा अम्ही किसङे पवित्र ते धार्मिक ते बेकसूर रेहले।
ऐवास्ते आपणे आप नु नरीकारा चे हाथा मां करती ङिया, ते शैताना चा विरोध करा, ते ओ तम्चे कनु नासती जई।
पर बेकसूर ते बिना कलंक मैमणे यानिकि मसीह चे बेशकीमती लुहींया चे जरिये हुला।
ओ गाली सुणती कर कानु गाली ना काढ़ता, ते ङोख भोग़ती कर कानु वी धमकी ना ङिता, पर आपणे आप नु न्यां करने आले नरीकारा चे हाथा मां सोंपती ङिले।