29 कांकि ङेखा, वे ङिहें आवी पली, जाये मां लौक किहे, ‘धन्न छै वा जको ओत्रक, ते ऊं ढेड्ड जको ना जमावी, ते वा थन्ज जेह्णे ङूध कोनी पिलाले।’
“वा ङिहां मां जको गर्भवती ते ङूध पिलातीया हुवे वांचे वास्ते हाय हाय!
जिसे बेले ईशु ये बाता करे ही पलता तां भीड़ी महु कुई असतरी ने ऊंची अवाजी लारे केहले, “धन्न छै वा कोक्ख जिसे मां तु रेहला, ते वे थंणे जिसा नु तु चूखले।”
ईशु ने वांची तरफ घूमती कर केहले, “हे यरुशलेम चीया धूवा, माये वास्ते ना रोवा, पर आपणे वास्ते ते आपणे ब़ाला वास्ते रोवा।