27 ते लौका ची बङी भीड़ ओचे भांसु टुरती पली, ते घणीया सारीया असतरीया वी, जको ओचे वास्ते छात्ती कोट्टी ते रोवी पीट्टी पलतीया।
“ ‘अम्ही तम्चे वास्ते बन्सरी बजाली ते तम्ही कोनी नचले, अम्ही विलाप करला, ते तम्ही छात्ती कोनी कोट्टली।’
ओठे ब़ोहत सारीया असतरीया जको गलील कनु ईशु ची सेवा करतीया हुलीया ओचे लारे आलीया हुतीया, दूर कनु ङेखी पलतीया।
कई असतरीया वी दूर कनु ङेखी पलतीया, वांचे मां मरियम मगदलीनी, छोटे याकूब ते योसेस ची आई मरियम ते सलौमी हुती।
ईशु ने वांची तरफ घूमती कर केहले, “हे यरुशलेम चीया धूवा, माये वास्ते ना रोवा, पर आपणे वास्ते ते आपणे ब़ाला वास्ते रोवा।
वां असतरीया ने जको ओचे लारे गलील कनु आलीया हुतीया, भांसु-भांसु जती कर वे कब्री नु ङेखले, ते ईं वी कि ओची लाश केस रीति लारे मेहली गेली।
ते कोच्छ असतरीया वी हुतीया जको दुष्टात्मा लारे ते बिमारीया लारे ठीक हुती गेलीया ते वे ये छी, मरियम जको मगदलीनी किहवाती, जिसी महु सात दुष्टात्मा काढ़लीया हुतीया,
ते सब विचे वास्ते रोवी-पिटी पलती, पर ओणे केहले, “रोवा ना, वा मरली कोनी पर नूहली पली।”
मैं तम्हानु सच्च-सच्च किहे कि, तम्ही रोवा ते ढढावा पर संसार खुशी मनावी। तम्हानु ङोख हुवी, पर तम्चा गम खुशी मां बदलती जई।