56 तब हेक दासी पतरस नु जाखते चे सोज़ले मां ब़ेहले ङेखती कर, ते ओची तरफ तकती कर किहुं लाग़ली, “हा वी तां ओचे लारे हुता।”
ते पतरस ब़ाहर बेहड़े मां ब़ेहला हुता कि हेक दासी ओचे गोढु आली ते केहले, “तु वी ईशु गलीली चे लारे हुता।”
जिसे बेले आथण हुले, तां ईशु ब़ारहा चे लारे आला।
ईशु ने केहले, “विनु छोड़ती ङिया, विनु कां सतावा पले? विणे माये लारे भलाई करली।
बल्ति ईशु ने दुबारा ओचीया आंखीया उपर जिंवे हाथ मेहला, अन्धे ने गौरा लारे ङेखले। ते ओनु सोज़ले मिलती गेले। ओ सारे कोच्छ साफ-साफ ङेखु लाग़ती गेला।
ते जिसे बेले वे बेहड़े मां जाखते ब़ालती कर बच्चड़ ब़ेहले, तां पतरस वी वांचे बीच मां आधे मां ब़ेसती रेहला।
पर पतरस ईं केहती कर इन्कार करला, “हे नारी, मैं ओनु ना जाणी।”
वे दासी ने जको द्वारपालणी हुती, पतरस नु केहले, “किठी तु वी ऐ इन्साना चे चैला महु तां कोनी छी?” ओणे केहले, “मैं कोनी छै।”