45 तब ईशु प्राथना कनु खड़ा हुला, ते आपणे चैला चे गोढु आतीकर वानु उदासी चे मारले नूहले आले ङेखले।
बल्ति ओ चैला चे गोढु आतीकर वानु नूहले आले ङेखले ते पतरस नु केहले, “का तम्ही माये लारे हेक घड़ी वी ना जाग़ सग़ले?
तब ओणे आती कर वानु बल्ति नूहले आले ङेखले, कांकि वांचीया आंखी नीङे लारे भरलीया पलतीया।
बल्ति ओ चैला चे गोढु आतीकर वानु नूहले आले ङेखले ते पतरस नु केहले, “हे शमौन, तु नूहला पला? का तु हेक घड़ी वी ना जाग़ सग़ला?
ते ओ होर ज्यादा संकट मां बैचेन हुती कर ते देल लाती प्राथना करु लाग़ला, ते ओचा पसीना मना लुहींया चा बङीया-बङीया फेंगा आलीकर भोंये उपर ढी पलतीया।
ते वानु केहले, “कां नूहले पले? ऊठा, प्राथना करा कि तम्ही परीक्षा मां ना पड़ा।”