13 वाणे जती कर जिंवे ओणे वानु केहले हुते, उसड़े ही ङेखले ते फसह चा भोज़ तियार करला।
जको भेज़ले गेले हुते, वाणे जती कर जिसड़े ओणे वानु केहले हुते, उसड़े ही लाभले,
आसमान ते धरती टलती जाये, पर माया बाता कङी नी टले।
ओ तम्हानु हेक सजला सजाला बङा चौब़ारा ङिखाणती ङी, उठी तियारी करा।”
जिसे बेले घड़ी आती पुज़ली, तां ईशु प्रेरितां चे लारे खाणे खऊं ब़ेहला।
ईशु ने केहले, “का मैं तनु कोनी केहले हुते कि अगर तु विश्वास करे तां, नरीकारा ची महिमा ङेखे?”
ओची आई ने सेवका नु केहले, “जको कहीं वी ओ तम्हानु किहे, ऊंही करने।”
विश्वासा लारे ही अब्राहम जिसे बेले हकारला गेला तां आज्ञा मनती कर इसड़ी जग़हा निकलती गेला जानु विरासत मां गेहणे आला हुता ते ईं ना जाणता, कि ओ किठे जाये पला, तां वी निकलती गेला।