अखमीरी रोटी चे तेंहवारा चे पेहले ङिओ, जाये मां वे फसह चा बलिदान करते, ओचे चैला ने ओकनु पूछले, “तु किठे चाहवी कि अम्ही जती कर दुधे वास्ते फसह खाणे ची तियारी करु?”
फसह चे तेंहवार चे पेहले, ईशु नु पता लाग़ला कि ओची वा घड़ी आती गेली कि संसार छोड़ती कर नरीकारा ब़ा चे गोढु जाये। तां आपणे लौका लारे जको संसारा मां हुते, जिंवे प्रेम ओ राखता आखरी तक उसड़ा ही प्रेम करता रेहला।