यूहन्ना चा बपतिस्मा किठु हुता ? स्वर्ग़ा ची ओर कनु जा इन्साना ची ओर कनु ?” तब वे आपस मां तर्क करु लाग़ले, “अगर अम्ही किहुं, ‘स्वर्ग़ा ची ओर कनु ,’ तां ओ अम्हानु किही, ‘बल्ति तम्ही ओचा विश्वास कां कोनी करला?’
ते वाणे यूहन्ना चे गोढु आती कर केहले, “हे रब्बी, जको शक्स यरदन नदी चे पार दुधे लारे हुता ते जाई तु ग़वाही ङिली, ङेख, ओह बपतिस्मा ङिये, ते सारी बन्दी ओचे गोढु आवी।”
ते जिसे बेले यूहन्ना आपणी सेवा पुरी करने आला हुता, तां ओणे केहले, ‘तम्ही मनु का समझा? मैं ओ कोनी। पर ङेखा, माये बाद मां हेक आणे आला छै, जाये ब़ूटा चा तणिया खोलणे चे मैं लायक कोनी।’