पतरस ने केहले, “हव्वे, ङिये वे।” जिसे बेले ओ घरे आला, तां ईशु ने ओचे पूछणे कनु पेहले ही ओनु केहले, “हे शमौन, तु का सोची पला? धरती चे राजा जा चुंगी जा कर् काये कनु गिही, आपणे पूता कनु जा पराया कनु।”
ते वे ईं केहती कर ओचे पर दोष लाऊं लाग़ले, “अम्ही ऐनू लौका नु बहकाते, ते रोम चा कैसर राजा नु कर् ङेणा मना करते, ते आपणे आप नु मसीह, राजा केहते हुले सुणले।”
