तां वाणे आपणे चैला नु हेरोदियां चे लारे, ओचे गोढु ईं केहणे वास्ते भेज़ले, “हे गुरु, अम्ही जाणु कि तु सच्चा छी, ते नरीकारा चा मार्ग़ सच्चाई लारे सिखावी, ते काई परवाह ना करी, कांकि तु इन्साना चे मुँह ङेखती कर बाता ना करी।
वाणे आतीकर ओनु केहले, “हे गुरु, अम्ही जाणु कि तु सच्चा छी, ते काई परवाह ना करी, कांकि तु इन्साना चे मुँह ङेखती कर बाता ना करी, पर नरीकारा चा मार्ग़ सच्चाई लारे बावड़ी। तां का कैसर नु कर् ङेणा वाजिब छै, जा कोनी?
ओणे राती नु ईशु कनु आती केहले, “हे रब्बी, अम्ही जाणु कि तु गुरु छी ते नरीकार ची ओर कनु आला। कांकि इसड़े अचम्भे चे काम जको तु करी याहनु नरीकारा ची सहायता चे बिना कुई वी ना कर सग़ी।”
अम्ही वां ब़ोहता आलीकर कोनी, जको आपणे फायदे वास्ते नरीकारा चे वचना मां मिलावट करी। पर अम्ही मन ची सच्चाई लारे, ते नरीकारा चे तरफु ते नरीकारा नु मौजुद जाणती कर मसीह मां ब़ोलु।