जब स्वर्ग़ा मां स्वर्ग़दूत चाह्ले गेले तां आजड़ीया ने आपस मां केहले “आवा अम्ही बैतलहम मां जती कर हा बात जको हुली ते जको प्रभु ने अम्हानु बावङले, ङेखु।”
ते ओचे क्रूसा उपर बेहले आले लुहींया चे जरिये मेल-मिलाप करती कर, सारीया चीजा चा ओचे जरिये लारे आपणे लारे मेल करती गिहो, चाहे वे धरती उपर ची हो चाहे स्वर्ग़ा मां हो।
बल्ति मैं स्वर्ग़ा मां ते धरती उपर ते धरती चे तले ते समुन्दरा चीया सारीया सृजलीया आलीया चीजा नु, ते सब कोच्छ नु जको वांचे मां छी, ईं केहते सुणले, “जको सिंहासना उपर ब़ेहला ओचा ते मैमणे चा धन्यवाद ते आदर ते महिमा ते राज़ युगानयुग रिहो।”