34 वाणे केहले, “प्रभु नु ऐची जरुरत छै।”
जिसे बेले वे गाहड़ो चे ब़च्चे नु खोली पलते, तां वांचे मालका ने वाकनु पूछले, “ऐ ब़च्चे नु कां खोला पले?”
वे ब़च्चे नु ओचे गोढु आणती कर, ते आपणी ओढ़णी ओचे उपर नाखती कर ते ईशु नु ओचे उपर ब़िसाणती ङिले।
अगर ओणे वानु सारे ईश्वर सिरखरे केहले, जाये कनु नरीकारा चा वचन पुज़ला, ते बल्ति पवित्रशास्त्र ची बात अलोफ ना हो सग़ी
ओचे चैले ये बाते नु पेहले तां समझले कोनी हुते। जिसे बेले ईशु ची महिमा ङिसली, वानु याद आले कि हा बात ओचे बारे मां लिखली आली हुती ते लौका ने ओचे लारे इसड़ा सलूक करला।
कांकि तम्ही अम्चे प्रभु ईशु मसीह चा अनुग्रह जाणा वी, कि ओ धनवान हुती कर वी तम्चे वास्ते कंगाल बणती गेला ताकि ओचे कंगाल हुती जाणे लारे तम्ही धन्नी हुती जावा।
