27 पर माये वा बैरीया नु जको ना चाहते कि मैं वांचे उपर राज़ करे, वानु इठे आणती कर माये सामणे मारती नाखा।’ ”
तब राजे नु गुस्सा आला, ते ओणे आपणी सैना भेज़ती कर वां हत्यारा चे नाश करले, ते वांचे शहरा नु फूकती नाखले।
“पर ओचे शहरा चे रेहणे आले ओकनु बैर राखते, ते ओचे भांसु दूता चे जरिये केहती भिज़वाले, ‘अम्ही ना चाहु कि हा अम्चे उपर राज़ करो।’
ओ आती कर वां जमींदारा नु नाश करी, ते अंगूरा ची बाड़ी नेरा नु सोंपती ङी।” ईं सुणती कर वाणे केहले, “नरीकार करो इसड़े ना हो।”
कांकि ये इसड़ी ङिहें हुवे, जको पवित्रशास्त्र मां पेहले ङण्ड चीया लिखलीया आलीया बाता छी, सारीया पुरीया हुती जाये।
वे तलवारी चे गिरां हुती जाये, ते सारे देशा चे लौका मां कैदी हुती कर पुचाले जाये, ते जब तक नेरीया जातिया चा समय पूरा ना हो, तब तक यरुशलेम नेरीया जातिया कनु लताड़ला जई।
तब मसीह ओ बेले कनु बाट ङेखे पला कि किसे बेले बैरीया नु ओचे पग़्ग़ा चे तले ची चौकी ना करती ङियो।