13 ओणे आपणे दासा महु ङसां नु हकारती कर वानु ङस मोहरा ङिलीया ते वानु केहले, ‘माये पुठे आणे तक लेन-देन करजा।’
ते जानु पाँच घड़े मिड़ले हुते, ओणे तुरन्त जती कर वांचे लारे लेन-देन करला, ते ओणे पाँच घड़े नेरे कमाले।
जानु पाँच घड़े मिड़ले हुते, ओणे पाँच घड़े नेरे आणती कर केहले, ‘हे मालिक, तु मनु पाँच घड़े सोंपले हुते, ङेख, मैं पाँच घड़े नेरे कमाले।’
“ते जानु ङोन घड़े मिड़ले हुते, ओणे वी आती कर केहले, ‘हे मालिक, तु मनु तां ङोन घड़े सोंपले हुते, ङेख, मैं ङोन घड़े नेरे कमाले।’
“बल्ति जानु हेक घड़ा मिड़ला हुता, ओणे आती कर केहले, ‘हे मालिक, मैं तनु जाणता कि तु कठोर इन्सान छी, तु जिठे कहीं ना राहवी उठु बाढी, ते जिठे ना छटी उठु भेले करी
तां ईशु ने केहले, “हेक बङे धनवान इन्सान दूर देशा मां चाह्ले गेले, ताकि राजपद गेहती कर पुठे आती जाओ।
“पर ओचे शहरा चे रेहणे आले ओकनु बैर राखते, ते ओचे भांसु दूता चे जरिये केहती भिज़वाले, ‘अम्ही ना चाहु कि हा अम्चे उपर राज़ करो।’
अगर कुई माई सेवा करने चाहवे तां माये भांसु टुरणे पड़ी, जिठे मैं छै, उठे माया दास वी हुवी। अगर कुई माई सेवा करे तां माया ब़ा ओचा कद्दर करी।
हमा मैं का बन्दा नु मने जा नरीकारा नु का मैं बन्दा नु खौश करना चाहवे? अगर मैं बन्दा नु खौश करने चाहवें तां ईशु मसीह चा दास ना हुवीया।
नरीकारा चा ते प्रभु ईशु मसीह चा दास याकूब चे तरफु वां ब़ारहा गोत्रा नु जको खिंडती-पुंडती रिही पले वानु नमस्कार पुज़ो।
शमौन पतरस चे तरफु जको ईशु मसीह चा दास छै ते प्रेरित छै, हा चिठ्ठी वां लौका चे नांवे जेह्णे अम्चे नरीकार ते उद्धारकर्ता ईशु मसीह ची धार्मिकता चे जरिये अम्चे आलीकर ब़ोहत कीमती विश्वास गेहला।