31 बल्ति ओणे ब़ारहा नु लारे गेहती कर वानु केहले, “ङेखा, अम्ही यरुशलेम नु जऊं पले, ते जितनीया बाता मैं इन्साना चे पूता चे वास्ते भविष्यवक्ता चे जरिये लिखलीया गेलीया, वे सब पुरीया हुवे।
ओ समय कनु ईशु आपणे चैला नु बावड़ु लाग़ला, “जरुरी छै कि मैं यरुशलेम नु जाये, ते बङके, ते प्रधान याजका, ते शास्त्री मनु ब़ोहत ङोख ङियो ते मारती नाखो, ते तीजे ङिओ जीता हुती जाये।”
ईशु ने उत्तर ङिला, “हेक बन्दे यरुशलेम कनु यरीहो जाये पलते, कि ङाकुवा ने घेरती कर ओची ओढ़णी उतारती गेली, ते मारती-कोटती कर ओनु अधमरा छोड़ती चाह्ले गेले।
बल्ति ओणे केहले, “मैं इन्साना चे पूता चे वास्ते जरुरी छै कि ओ ब़ोहत ङोख चाओ, ते बङके ते प्रधान याजक ते शास्त्री ओनु तोच्छ समझती कर मारती नाखो, ते ओ तीजे ङिओ जीता हुती जाओ।”