6 “ओणे केहले, ‘साओ मण तेल।’ “बल्ति ओणे ओनु केहले, ‘आपणा बाही-खाता चा ते ब़ेसती कर तुरन्त पंजहा मण लिखती नाख।’
“आथणा चे अंगूरा ची बाड़ी चे मालिका ने आपणे मुनीम नु केहले, ‘मजदूरा नु हकारती कर पिछला कनु लाती आग़ला तक वानु मजदूरी ङिती ङे।’
ते अगर तम्ही पराये धन चे उपर सच्चे ना ठहरले, तां जको तम्चा छै, ओ तम्हानु कूण ङी?
“तब ओणे आपणे मालका चे ङेणे आला नु हेक-हेक करती हकारले ते पेहले कनु पूछले, ‘तु माये मालका नु कितना कर्जा ङेणा?’
“बल्ति ओणे ङुजे कनु पूछले, ‘दुधे उपर कितना कर्जा छै?’ “ओणे केहले, ‘साओ मण कणक।’ “तां ओणे केहले, ‘आपणा बाही-खाता चती कर अस्सी मण लिखती नाख।’
ते मैं तम्हानु किहे पला, कि संसारा चे धन लारे आपणे वास्ते मित्र बणाती गिहा, कांकि जिसे बेले धन सम्पत्ति खत्तम हुती जई, तां नरीकार ते ओचे लौक तम्चा अनन्त निवास मां स्वागत करी।
ओठे यहूदिया चे शोद्ध करने ची रीति चे अनुसार पत्थरा चे छाऔ बङे मटके पलते ले, हर हेक मटके मां ङोन जा तीन मण पाणी आते।
ताकि चोरी चलाकी ना करो, पर हर-तरहा कनु विश्वास करने आला निकलो, कि वे सारीया बाता मां अम्चे उद्धारकर्ता नरीकार चे उपदेश चा मान बढ़ाती ङियो।