21 ते ओ चाहता, कि धनवान ची जूठ परूथ लारे आपणे ढेड्ड भरो, बल्कि कुत्ते वी आती कर ओचे घाव चाटते।
विणे केहले, “सच्च छै प्रभु, पर कुत्ते वी ओ चूरा-चारा खाती गिही, जको वांचे स्वामीया चे मेजा तले ढेती पड़ी।”
विणे ओनु उत्तर ङिला, “सच्च छै प्रभु, तांवी कुत्ते वी तां मेजा तले ब़ाला ची रोटी चा चूरा-चारा खाती गिही।”
ते लाजर नांवा चा हेक कंगाल घाव लारे भरला आला, ओची चौखटी उपर छोड़ती ङिला जता
ते इसड़े हुले कि ओ कंगाल मरती गेला, ते स्वर्ग़दूता ने ओनु चती कर अब्राहम ची गोङी मां पुचाले, ते ओ धनवान वी मरला ते पुरीला गेला।
जिसे बेले सब खाती कर रज़ती गेले, तां ओणे चैला नु केहले, “बचलीया आलीया रोटीया नु भेले करती गिहा। कि कहीं भुकाले ना जाओ।”
अम्ही ये घड़ी तक भुक्के तरसेले ते उघाड़े छियुं, ते सताले जऊं ते मरीते कुटीते फिरते रिहुं।
मैं कई राती जाग़ती कर, खास करती भुक्का तरसेला रेहती कर, ते ठड्डी ची वजह कनु ते कम ओढ़णा ची वजह कनु मैं घणीया मुसीबता सहन करलीया।