9 ते जिसे बेले लाभती जाये, तां वा आपणीया सेहलीया ते पड़ोसणीया नु भेले करती किहे, ‘माये लारे खुशी मनावा, कांकि माया गार हुला आला सिक्का लाभती गेला।’
ओचे पड़ोसी ते कुणम्बे ने हा सुणती कर कि विचे उपर प्रभु ची बङी दया हुली, ते वांचे लारे खुशीया मनालीया।
मैं तम्हानु किहे पला कि यूंही हेक मन फिरावणे आले पापी चे बारे मां नरीकारा चे स्वर्ग़दूता चे सामणे खुशी हुवे।”
“जा कूण इसड़ी असतरी हुवी जाये कनु ङस सिक्के हो, ते वांचे महु हेक गार हुती जाओ, तां वा ङीवा ब़ालती कर ते घर छंडकती-ब़ुहारती, जब तक मिलती ना जाओ जी लाती सोती ना रिहो?