मैं इन्साना चा पूत, खाता-पीता आला, ते वे किही ‘ङेखा पेटु ते पियक्कड़ बन्दे, ते चुंगी गेहणे आला चा ते पापीया चा मित्र छै।’ पर नरीकारा चा ज्ञान आपणे कामा लारे सच्चा ठहराला गेला।”
ऐवास्ते कि याकूब चे तरफु आवणे आले लौक, जको चाहते हुते कि नेरीया जातिया चा खतना हुवणा चाही छै, कांकि पतरस नेरीया जातिया लारे खाता-पीता हुता, पर खतना करले आले लौका चे सामणे ङरु लाग़ला, ते भांसु हटती गेला ते किनारा करु लाग़ला।