21 “ओ दासा ने आती कर आपणे मालका नु ये बाता केहती सुणालीया। बल्ति घरा चे मालका नु गुस्सा आला ते आपणे दासा नु केहले, ‘शहरा चे बजारा ते गलीया मां तुरन्त जती कर कंगाल, टुन्डे, लंगड़े, ते अन्धा नु इठे गेहती आवा।’
तां अम्ही लौक इसड़े महान उद्धार ची बेपरवाही करती कर आणे आले ङण्ड कनु किवें बच सग़ु? जाई चर्चा सबकनु पेहले खौद्द प्रभु चे जरिये करली गेली, ते प्रभु नु सुणने आला चे जरिये अम्हानु विश्वास हुला।
हे माये प्यारे भऊ, सुणा, का नरीकारा ने ऐ संसारा चे कंगाला नु कोनी चुणले कि विश्वासा मां अमीर ते ओ स्वर्ग़ राज़ चे अधिकारी हो जाया वायदा ओणे वांचे लारे करला जको ओचे लारे प्रेम राखे?
ते जाति-जाति नु मारणे चे वास्ते ओचे मुँहा कनु हेक तेज धार ची तलवार निकले पलती ली, ते ओ लोहे चा राज़ङण्ड चती कर वांचे उपर राज़ करी, ते ओ सर्वशक्तिमान नरीकारा चे खतरनाक गुस्से ची जलजलाहट चे मदिरा चे कुण्डे मां अंगूरा चे रसा नु निचोड़ी।
ते पवित्र आत्मा, ते बीन्दणी ङोनी किही, “आ!” ते सुणने आला वी किहो कि, “आ!” जको तरसेला आला हो, ओ वी आओ। ते जको कुई चाहवे ऊं वी जीवन चे पाणी नु यूंही गिहो।