1 ओ बेले कई लौक आती पुज़ले, ते ईशु कनु वां गलीलीया ची चर्चा करु लाग़ले, जाये लुहीं पिलातुस ने वांचे ही बलिदाना लारे मिलाले हुते।
जिसे बेले ङिओ उभरला तां सारे प्रधान याजका ते लौका चे बङका ने ईशु नु मारती नाखणे ची सलाह करली।
वाणे ईशु नु ब़न्धवाले ते गेहली जती कर पिलातुस अधिकारीया चे हाथा मां सोंपती ङिले।
ते किहुं लाग़ले कि, “हे गलीली मर्द, तम्ही कां भिले रेहती कर स्वर्ग़ा सनु ङेखा पले? हाओ ईशु, जको तम्चे कनु स्वर्ग़ा उपर चवीला गेला, जिंवे तम्ही ओनु स्वर्ग़ा पर जते ङेखले यूंही ओ बल्ति आवी।”
तां वे सारे हैरान ते अचम्भा हुती कर किहुं लाग़ले, “ङेखा, ये जको ब़ोली पले का ये सारे गलीली कोनी?
ओचे बाद नांवे लिखवाणे चे ङिहां मां यहूदा गलीली ऊठला, ते कहीं लौक आपणी तरफ करती गेले। ओ वी मरती गेला ते जितने लौक ओनु मनते, सब खिंडती-पुंडती गेले।