ते तम्ही वां बन्दा आलीकर बणा, जको आपणे मालिक ची बाट ङेखते पले हो कि ओ बीहा महु के बेले पुठा आवी के जिसे बेले ओ आती कर दरवाजे खड़काओ, तां तुरन्त ओचे वास्ते खोलती ङियो।
पर जिंवे पवित्रशास्त्रा मां लिखले पले, “जको आंखीया ने नी ङेखली, ते काना ने नी सुणली, ते जको बाता इन्साना चे चेत्त मां कोनी चढ़लीया वे ही छी, जको नरीकारा ने आपणे प्रेम राखणे आला वास्ते तियार करलीया छी।”
कांकि मैमणे जको सिंहासना चे आधे मां छै वांची ङेखभाल करी, ते जीवन रूपी पाणीया चे सौत्ते चे गोढु गेहती गेले करी, ते नरीकार वांचीया आँखीया महु सारी हींजवे लूहती नाखी।”