पर जको धनी हुवणे चाहवे, ओ इसड़ी परीक्षा मां पड़ती कर फन्दे मां फसती कर ते घणे बेकार मूर्खता ते नुकसान पुचाणे आलीया बाता मां फसती जई, जको बन्दा नु बिगाड़ती नाखे ते विनाश चे समुन्दरा मां ब़ुङाती नाखे।
हे माये प्यारे भऊ, सुणा, का नरीकारा ने ऐ संसारा चे कंगाला नु कोनी चुणले कि विश्वासा मां अमीर ते ओ स्वर्ग़ राज़ चे अधिकारी हो जाया वायदा ओणे वांचे लारे करला जको ओचे लारे प्रेम राखे?