जिंवे कि मैं इन्साना चा पूत, ऐवास्ते कोनी आला कि ओची सेवा-टहल करली जाओ, पर ऐवास्ते आला कि आप सेवा-टहल करो, ते ब़ोहता नु छुड़ावणे वास्ते आपणे प्राण ङियो।”
“हे कप्पटी शास्त्री ते फरीसी, तम्चे उपर हाय! तम्ही फूदने, ते सौंफ ते जीरे चा ङसवां हेंस्सा तां ङिया, पर तम्ही व्यवस्था चीया गम्भीर बाता नु यानिकि न्यां, ते दया, ते विश्वास नु छोड़ती ङिले, चाही हुते कि याहनु वी करते रिहा ते वानु वी ना छोड़ा हा।
ते ईशु मसीह चे तरफु जको भरोसेमन्द ग़वाही ते मरले आला महु जीता हुवणे आला महु पलेठी चा ते धरती चे राजा चा हाकिम छै तम्हानु अनुग्रह ते शान्ति मिलती रिहो। ओ अम्चे लारे प्रेम राखे ते ओणे आपणे लुहींया लारे अम्हानु पापा कनु छुड़ाले छै।