42 ईशु ने वानु केहले, “अगर नरीकार तम्चा ब़ा हुवीया तां, तम्ही माये लारे प्रेम राखा हा, कांकि मैं नरीकारा ची तरफु आला। मैं आपणे आप कोनी आला, पर ओणे मनु भेज़ले।
कांकि जको वचन तु मनु ङिले मैं वे वानु पुचाती ङिले ते वाणे ओनु ग्रहण करले। ते सच्च-सच्च जाणती गेले कि मैं दुधे तरफु आला, ते विश्वास करती गेला कि तु ही मनु भेज़ले।
ईशु ने वानु उत्तर ङिला, “कि अगर मैं आपणी ग़वाही आप ङिये, तां वी माई ग़वाही सच्ची छै, कांकि मैं जाणे कि मैं किठु आला ते किठे जाये पला। पर तम्ही ना जाणा कि मैं किठु आला ते किठे जाणे।
तां हा वी अम्ही जाणु कि, नरीकारा चा पूत आती गेला ते ओणे अम्हानु हा समझ ङिली, कि अम्ही ओ सच्च नु पिछाणु, ते अम्ही ओचे मां जको सच्चाई छै, यानिकि ओचे पूत ईशु मसीह चे लारे रिहुं, सच्चा नरीकार ते अनन्त जीवन हाओ छै।
बल्ति ओ स्वर्ग़दूता ने मनु बिल्लौर जिसड़ी शीशे आलीकर झलकती हुली, जीवन चे पाणीया ची नदी ङिखाणली। जको नरीकार ते मैमणे चे सिंहासन कनु निकलती कर ओ शहरा ची सड़के चे आधी मां बेहती।