65 ईशु ने केहले, “ऐवास्ते मैं तम्हानु केहले हुते कि माये गोढु तब तक कुई ना आ सग़ी जब तक ब़ा नरीकार ओनु माये गोढु भेज़णे ची इजाजत ना ङिती ङी।”
ओणे उत्तर ङिला, “तम्हानु तां स्वर्ग़ चे राज़ चे भेदा ची समझ ङिली गेली, पर वानु कोनी।
माया नेरीया वी भेङा छी जको वे ये भेङशाला ची कोनी। मनु वानु गेहती आणे जरुरी छै। वे वी माई अवाज सुणे, बल्ति हेक ही झोण्ड ते हेक ही आजड़ी हुवी।
यूहन्ना ने उत्तर ङिला, “जब तक बन्दे नु स्वर्ग़ा कनु ना ङिले जई, तब तक ओह कहीं ना गे सग़ी।
हर हेक बन्दे जको नरीकारा ने मनु सोंपले वे माये गोढु आवे, जको माये गोढु आवे मैं वानु कङी वी नी काढ़ी।
कांकि मसीह ची वजह कनु तम्हानु हा मौका मिड़ला, सेर्फ हेको ब़स ओचे उपर विश्वास करा, पर ओचे वास्ते ङोख वी चवा।
ते अम्चे प्रभु चा अनुग्रह ओ विश्वास ते प्रेम चे लारे जको ईशु मसीह मां छै, ब़ोहत ज्यादा हुला।
ते विरोधीया नु नरमाई लारे समझाओ, का पता नरीकार वानु मन फिरावणे चे वास्ते मन ङियो, कि वे सच्चाई नु पिछाणो।
ते विश्वास चे कर्ता ते सेद्ध करने आले ईशु ची तरफ तकते रिहुं, जेह्णे ओ आनन्द वास्ते जको ओचे वास्ते पला हुता, लाज़ ची कुई चिन्ता ना करते हुले क्रूस चे ङोख सेहले, ते नरीकारा चे सिंहासन चे सज़्ज़े पासु जती ब़ेहला।