12 जिसे बेले सब खाती कर रज़ती गेले, तां ओणे चैला नु केहले, “बचलीया आलीया रोटीया नु भेले करती गिहा। कि कहीं भुकाले ना जाओ।”
ओणे भुक्का नु आच्छीया-आच्छीया चीजा लारे रज़ाती नाखले, ते धनवाना नु खाली हाथ ब़ाहरु काढ़ती छोड़ले।
घणी ङिहें कोनी हुली हुती कि छोटा पूत सब कोच्छ भेले करती हेक दूर देशा मां चाह्ला गेला, ते ओठे उल्टे कर्मा मां आपणी जायजात उज़ाड़ती ङिली।
बल्ति ईशु ने चैला नु वी केहले, “कुई शाहुकारा चा हेक मुनीम हुता, ते लौका ने ओचे सामणे ओचे उपर हा अरोप लाला कि हा सारी जायजात उङारली जाये।
तब सब खाती कर रज़ती गेले, ते चैला ने बचलीया आलीया रोटीया लारे ब़ारहा टोकरे भरती कर चले।
ईशु ते ओचे चैला नु वी ओ बीहा चा छेड़ा ङिला गेलता ला।