6 ते याकूब चा खुऊ वी उठी हुता, ईशु मार्ग़ चा थाकला आला, ओह खुआ उपर आती ब़ेहला। ते हा ङुपाहरा ची बात हुती।
ङुपाहरा कनु लाती कर तीजे पाहरा तक सारे देशा मां अन्धारे रेहले।
ईशु चालीस ङिओ, ते चालीस रात, उपवास करला, आखिर मां ओनु भोक्क लाग़ली।
ते ङेखा, झील मां हेक इसड़ा बङा तुफान ऊठला कि ब़ेड़ी लहरा लारे ढिकिजु लाग़ली, ते ईशु नूहला पलता ला।
ते विचा आपणा पलेठी चा पूत जमला, ते ओनु ओढ़णे मां बलेठती कर बन्दरी मां नाखले, कांकि वांचे वास्ते सराय मां जग़हा कोनी हुती।
ईशु ने ओनु केहले, “लोमड़ीया चीया घौरा ते आसमाना चे पखीयां चे बसेरे हुवी। पर मैं इन्सान चे पूता वास्ते ठोङ मेहलणे ची वी जग़हा कोनी।”
ईशु ने केहले, “का ङिओ चे ब़ारहा घण्टे सोज़ले ना हुवी? अगर कुई बन्दे ङिओ चे सोज़ले मां टुरे तां ऊं ठोकर ना खई, कांकि ओ ऐ संसारा चे सोज़ले नु ङेखे वे।
का तु अम्चे पुरखा याकूब कनु बङा छी जेह्णे अम्हानु हा खुऊ ङिला ते ओणे आप ही आपणे कुणम्बे ते ढौरा समेत ऐचे महु पिले हुते?”
ऐवास्ते ओ सुखार नांवा चे हेक शहरा तक आला जको सामरिया मां छै, वे जग़हा चे गोढु जिठे याकूब ने आपणे पूता यूसुफ नु ङिली हुती।
इतने मां हेक सामरी असतरी पाणी भरने वास्ते आली, ईशु ने विनु केहले, “मनु पाणी पीला।”
कांकि तम्ही अम्चे प्रभु ईशु मसीह चा अनुग्रह जाणा वी, कि ओ धनवान हुती कर वी तम्चे वास्ते कंगाल बणती गेला ताकि ओचे कंगाल हुती जाणे लारे तम्ही धन्नी हुती जावा।
ऐवास्ते ओनु जरुरी हुते, कि सब बाता मां आपणे भावां आलीकर बणो, जाये कनु ओ वां बाता मां जको नरीकारा लारे मेल खई, हेक दया करने आला ते भरोसेमन्द महायाजक बणो, कि लौका चे पापा वास्ते प्रायश्चित करो।
कांकि अम्चा महायाजक इसड़ा कोनी जको अम्ची कमजोरीया मां अम्चे लारे ङुखी ना हो सग़ो। बल्कि ओ सब बाता मां अम्चे आलीकर परखला गेला, तां वी निष्पाप रेहला।