39 ओ शहरा चे ब़ोहत से सामरिया ने वे असतरी चे केहणे लारे ईशु उपर विश्वास करला, कांकि विणे ग़वाही ङिली हुती, “ओणे सब कोच्छ जको मैं करले, मनु बावड़ती ङिले।”
यां ब़ारहा नु ईशु ने हा आज्ञा ङिती कर भेज़ले, “नेरीया जातिया सनु ना जजा, ते सामरिया चे कुई शहरा मां ना घिरजा।
बल्ति यूहन्ना चे वे ङोन चैला ने ओनु ईं केहते सुणती कर, वे ईशु चे भांसु टुरती पले।
बल्ति जको यहूदी लौक मरियम चे लारे आले हुते, ते ईशु चे ईं काम ङेखती, वांचे महु ब़ोहता ने ओचे उपर विश्वास करला।
“आवा, हेक इन्साना नु ङेखा, जेह्णे सब कोच्छ जको मैं करले मनु बावड़ती ङिले। किठी हाओ तां मसीह कोनी?”
तां वे बन्दी शहरा महु निकलती कर ओचे गोढु जऊं लाग़ले।
मैं तम्हानु ओ खेत बाढणे वास्ते भेज़ले जाये मां तम्ही मेहनत कोनी करली। ङुजा ने मेहनत करली, ते तम्ही वांची मेहनती चे फल मां भईवाल हुले।”
ऐवास्ते जिसे बेले ये सामरी ईशु चे गोढु आले, तां ओकनु बिनती करु लाग़ले कि, “अम्चे इठे रेह,” तां ओ ओठे ङोन ङिहां तक रेहला।
ते वां लौका ने असतरी नु केहले, “हमा अम्ही दुधे केहणे लारे ही विश्वास ना करु, कांकि अम्ही आप ही सुणती गेले, ते जाणु कि हाओ ही सच्चमां संसारा चा उद्धारकर्ता छै।”
ऐवास्ते ओ सुखार नांवा चे हेक शहरा तक आला जको सामरिया मां छै, वे जग़हा चे गोढु जिठे याकूब ने आपणे पूता यूसुफ नु ङिली हुती।
कांकि ओचे चैले तां शहरा महु भोज़न मोल गिहुं गेले हुते।