ओ शहरा चे ब़ोहत से सामरिया ने वे असतरी चे केहणे लारे ईशु उपर विश्वास करला, कांकि विणे ग़वाही ङिली हुती, “ओणे सब कोच्छ जको मैं करले, मनु बावड़ती ङिले।”
पर ङेखा, हा तां सारा बन्दा चे बीच मां ब़ोले पला, ते वे बन्दी कहीं वी ना किही पली। का ईं ना हो सग़ी कि यहूदी सरदार वास्तव मां जाणती गेले कि हाओ ही मसीह छै?
बल्ति वी भीड़ महु घणे सारा ने ओचे उपर विश्वास करला। ते बन्दी किहुं लाग़ले, “मसीह जिसे बेले आवी, का ऐकनु ज्यादा अचम्भे चे चैन्ह ङिखाणी जको ऐणे ङिखाणले?”
ते पवित्र आत्मा, ते बीन्दणी ङोनी किही, “आ!” ते सुणने आला वी किहो कि, “आ!” जको तरसेला आला हो, ओ वी आओ। ते जको कुई चाहवे ऊं वी जीवन चे पाणी नु यूंही गिहो।