कांकि मैं घूमते-फिरते हुले तम्चीया पूजा करने आलीया चीजा नु ङेखले, ते मैं हेक इसड़ी वेदी ङेखली, जाये उपर ईं लिखले पलते ले, ‘अणजाणे ईश्वर चे वास्ते।’ ऐवास्ते जिसे नु तम्ही बिना जाणले पूजा, मैं तम्हानु ओचा समाचार सुणावे पला।
नरीकारा ने आपणे पूत ईशु नु मरला आला महु जीते करती कर सारा कनु पेहले तम्चे गोढु भेज़ले, कि तम्चे महु हर हेक नु तम्चे गन्दे कामा कनु हटाती कर आशीष ङियो।”