ईशु ने विनु केहले, “अगर तु नरीकारा चे वरदाना नु जाणीया तां ईं वी जाणीया कि ऊं कूण छै जको तनु किहे ‘मनु पाणी पीला,’ तां तु ओकनु मांगीहा ते ओ तनु जीवन चे पाणी ङिया।”
ओ खाणे वास्ते मेहनत ना करा जको सड़ती जाये, बल्कि ओ खाणे वास्ते जत्तन करा जको सदा वास्ते बणला रिही ते अनन्त जीवन ङिही, ते जानु मैं इन्सान चा पूत ङिही। कांकि ब़ा नरीकारा ने आपणी छाप माये उपर लाली।”
हा वा रोटी छै जको स्वर्ग़ा कनु उतरली। हा ओ मना कोनी जको तम्चे ङाङा-ब़ा ने खाला हुता ते बादा मां वे मरती गेलते। पर जको ये रोटी नु खाते रिही, ऊं सदा वास्ते जीते रिही।”
हमा ङेखा, जिसे बेले तम्ही सच्चाई चा पालन करते हुले, सच्चे भाईचारे चे प्रीति नु उजागर करने चे वास्ते आपणी आत्मा नु पवित्र करते गेले ते पवित्र मना लारे हेके ङुजे लारे प्रेम राखा।
तां हा वी अम्ही जाणु कि, नरीकारा चा पूत आती गेला ते ओणे अम्हानु हा समझ ङिली, कि अम्ही ओ सच्च नु पिछाणु, ते अम्ही ओचे मां जको सच्चाई छै, यानिकि ओचे पूत ईशु मसीह चे लारे रिहुं, सच्चा नरीकार ते अनन्त जीवन हाओ छै।
कांकि मैमणे जको सिंहासना चे आधे मां छै वांची ङेखभाल करी, ते जीवन रूपी पाणीया चे सौत्ते चे गोढु गेहती गेले करी, ते नरीकार वांचीया आँखीया महु सारी हींजवे लूहती नाखी।”