2 शमौन पतरस, ते थोमा जको दिदुमुस किहवावे, ते गलील चे काना शहरा चा नतनएल, ते जबदी चे पूत, ते ओचे चैला महु ङोन नेरे जणे भेले हुते।
फिलिप्पुस, ते बरतुल्मै, थोमा, ते चुंगी गेहणे आला मत्ती, हलफई चा पूत याकूब ते तद्दै,
कोच्छ आग़ु बधती कर, ओणे जबदी चा पूत याकूब ते ओचा भऊ यूहन्ना नु ब़ेड़ी मां जाल सुधारते ङेखले।
ते यूंही जबदी चे पूत याकूब ते यूहन्ना नु वी, जको शमौन चे भईवाल हुते, अचम्भा हुला। बल्ति ईशु ने शमौन नु केहले, “ना ङर, हमा तु इन्साना नु जीता पकड़ले करे ते नरीकार चे गोढु आणले करे।”
फिलिप्पुस नतनएल लारे मिड़ला ते ओनु केहले, “जाया जिक्र मूसा ने व्यवस्था मां करला हुता ते भविष्यवक्ता ने लिखले, ओ अम्हानु मिलती गेला। ओ यूसुफ चा पूत, ईशु नासरी छै।”
बल्ति थोमे ने जको दिदुमुस (मतलब जाड़ीये) किहवाता ङुजे चैला नु केहले, “आवा अम्ही वी ऐचे लारे मरणे वास्ते चालु।”
तीजे ङिओ गलील चे काना शहर मां काया बीहा हुता। ईशु ची आई वी ओठे आली हुती,
ईशु ने जको अचम्भे चे काम गलील चे काना शहरा मां करले ईशु ने आपणा हा पेहला चैन्ह ङिखाणती कर आपणी महिमा प्रकट करली ते ओचे चैला ने ईशु उपर विश्वास करला।
उत्तर ङिते हुले थोमा ब़ोला, “हे माया प्रभु, हे माया नरीकार।”
ओ बल्ति गलील चे काना शहरा मां आला, जिठे ओणे पाणीया नु दाखरस बणाले हुते। ओठे राजे चा हेक कर्मचारी हुता जाया पूत कफरनहूम मां बिमार हुता।