22 जिसे बेले ओह मुड़दा महु जीती ऊठला, ते ओचे चैला नु याद आले कि जको ईशु ने आप केहले हुते। ते वाणे पवित्रशास्त्र ते ओह वचना उपर ते ईशु उपर विश्वास करला।
बल्ति ईशु ने वानु केहले, “ये माया वे बाता छी, जको मैं तम्चे लारे रेहते हुले, तम्हानु केहलीया हुतीया, कि जरुरी छै, कि जितनीया बाता मूसा ची व्यवस्था, ते भविष्यवक्ता ते भज़ना चीया किताबा मां, माये बारे मां लिखलीया आलीया छी, सारीया पुरीया हुवणे जरुरी हुतीया।”
ओचे चैले ये बाते नु पेहले तां समझले कोनी हुते। जिसे बेले ईशु ची महिमा ङिसली, वानु याद आले कि हा बात ओचे बारे मां लिखली आली हुती ते लौका ने ओचे लारे इसड़ा सलूक करला।
“पर ये बाता मैं ऐवास्ते तम्हानु केहलीया, कि जिसे बेले वांचा समय आवी तां तम्हानु याद आवी कि मैं तम्हानु पेहले ही केहती ङिले। मैं शुरु कनु तम्हानु ये बाता ऐवास्ते कोनी केहलीया कांकि मैं तम्चे लारे हुता,
कि नरीकारा ने ईशु नु जीते करती कर, ओही वायदा अम्ची ऊलाद्धी वास्ते पूरा करला, जिसड़े भज़न संहिता मां वी लिखले पले, “ ‘तु माया पूत छी, आज़ मैं ही तनु पैदा करले।’