1 तीजे ङिओ गलील चे काना शहर मां काया बीहा हुता। ईशु ची आई वी ओठे आली हुती,
जब ओ भीड़ चे लौका लारे बाता करे ही पलता, तब ओची आई ते भऊ ब़ाहरु भिली हुती। वे ईशु लारे बाता करना चाहवी ली।
ङुजे ङिओ यूहन्ना ने ईशु नु आपणी तरफ आते ङेखती कर केहले, “ङेखा, ईं नरीकारा चे मेमणे छै, जको संसारा चे पापा नु चती चाह्ले जाये।
ङुजे ङिओ यूहन्ना आपणे ङुंहु चैला लारे ओठे भीलता ला।
ङुजे ङिओ ईशु गलील नु जाणे चाहवे ला। ओ फिलिप्पुस नु मिड़ला ते केहले, “माये भांसु हुती पड़।”
ईशु ने जको अचम्भे चे काम गलील चे काना शहरा मां करले ईशु ने आपणा हा पेहला चैन्ह ङिखाणती कर आपणी महिमा प्रकट करली ते ओचे चैला ने ईशु उपर विश्वास करला।
शमौन पतरस, ते थोमा जको दिदुमुस किहवावे, ते गलील चे काना शहरा चा नतनएल, ते जबदी चे पूत, ते ओचे चैला महु ङोन नेरे जणे भेले हुते।
ओ बल्ति गलील चे काना शहरा मां आला, जिठे ओणे पाणीया नु दाखरस बणाले हुते। ओठे राजे चा हेक कर्मचारी हुता जाया पूत कफरनहूम मां बिमार हुता।
बीहा ची बात सम्मानित रिहो ते बीहा चे बीछाणे निष्कलंक रिहो, कांकि नरीकार व्यभिचारीया ते परअसतरी गामीया चा न्यां करी।