ते कांटा चा मुग़ट ग़ूंथती कर ओचे ठोङा उपर मेहला, ते ओचे सज़्ज़े हाथा मां कान्नै ङिले, ते ओचे आग़ु गोङे टेकती कर ओचा मखोल उङारु पड़ती गेले ते केहले, “यहूदिया चा राजा, नमस्कार!”
ते विश्वास चे कर्ता ते सेद्ध करने आले ईशु ची तरफ तकते रिहुं, जेह्णे ओ आनन्द वास्ते जको ओचे वास्ते पला हुता, लाज़ ची कुई चिन्ता ना करते हुले क्रूस चे ङोख सेहले, ते नरीकारा चे सिंहासन चे सज़्ज़े पासु जती ब़ेहला।