27 बल्ति ईशु ने ओ चैले नु केहले, “हा छै दुधी आई।” ते ओही बेले ओ चैला विनु आपणे घरे गेहली गेला।
“तब राजा वानु उत्तर ङी, ‘मैं तम्हानु सच्च किहे पला कि तम्ही जको माये यां छोटे कनु छोटे भावां महु कुई हेके लारे करले, ऊं माये ही लारे करले।’
ते वांचे उपर जको ओचे आस-पास ब़ेहली हुती, नजर ङेखती कर केहले, “ङेखा, माई आई ते माये भऊ ये छी।
पतरस ने केहले, “ङेख, अम्ही तां घर ब़हार छोड़ती कर दुधे भांसु टुरती पले।”
ओ आपणे घरे आला, ते ओचे आपणा ने ओनु ग्रहण कोनी करले।
ङेखा, ओह घड़ी आवे पली यानि आती गेली कि तम्ही सारे आपस मां इंगे-ऊंगे हुती कर, आपणा मार्ग़ गिहा। ते मनु हेकला छोड़ती ङिया। तां वी मैं हेकला कोनी, कांकि ब़ा माये लारे छै।
बल्ति हेके-ङुजे कनु विदा हुती कर, अम्ही जहाजा उपर चढ़ती कर, ते वे सब आपणे आपणे घरा सनु चाह्ली गेली।