“मैं राजा आपणे सज़्ज़े पासे आला नु किही, ‘हे माये ब़ा ची धन्न बन्दी, आवा, ओ राज़ चे अधिकारी हुती जावा, जको संसार चे शुरुआत कनु तम्चे वास्ते तियार करला आला छै।
“हे ब़ा, मैं चाहवे कि जानु तु मनु ङिले जिठे मैं छै ओठे वे वी माये लारे हो, कि वे माई वा महिमा ङेखो, जको तु मनु ङिली कांकि तु संसारा ची उत्पत्ति चे पेहले माये लारे प्रेम राखला।
ओ जीवना चा ज्ञान अम्हानु ङिला गेला, ते अम्ही ओनु ङेखले, ते ओची ग़वाही ङिऊं पले, ते तम्हानु अनन्त जीवन ङेणे आले ची घोषणा करु पले जको ब़ा नरीकार चे लारे हुता अम्चे उपर प्रकट हुला।