25 “मैं ये बाता तम्हानु मिसाल मां केहलीया, पर ओह समय आवे पला कि मैं तम्हानु बल्ति मिसाल मां नी किही पर खुलती कर तम्हानु ब़ा चे बारे मां बावड़ी।
बल्ति ईशु ने केहले, “का तम्ही ये मिसाली नु ना समझा? तां बल्ति नेरीया सारीया मिसाला नु किवें समझा?
ते बिना मिसाला चे ओ वानु कहीं ना केहता। पर हेकले मां ओ आपणे खास चैला नु सब बाता चा मतलब बावड़ता।
ओणे हा बात वानु साफ-साफ केहती ङिली। ऐचे उपर पतरस ओनु अलग़ गेहती कर झिड़कु लाग़ला,
बल्ति यहूदिया ने ईशु नु घेरती ते पूछले, “तु अम्चे मन नु कब तक परेशानी मां राखे? अगर तु मसीह छी, तां अम्हानु साफ-साफ केहती ङे।”
ईशु ने वानु मिसाल मां केहले, पर वे ना समझ सग़ले कि ओ का किहे पला।
“मैं तम्हानु घणी सारीया बाता केहणीया, पर हमा तम्ही वानु सेह ना सग़ा।
वे तम्हानु प्राथनाघरा महु काढ़ती छोड़े, ओ समय आवे पला कि जको कुई तम्हानु मारती नाखी ओह समझी कि ‘मैं नरीकारा ची सेवा करे पला।’
ङेखा, ओह घड़ी आवे पली यानि आती गेली कि तम्ही सारे आपस मां इंगे-ऊंगे हुती कर, आपणा मार्ग़ गिहा। ते मनु हेकला छोड़ती ङिया। तां वी मैं हेकला कोनी, कांकि ब़ा माये लारे छै।
पर अम्ही लज़्ज़ा चे गुप्त कामा नु त्याग़ती ङिले, ते ना ही चतराई लारे टुरु, ते ना ही नरीकारा चे वचना मां मिलावट करु, पर सच्चाई नु उजागर करु, नरीकारा चे सामणे हर हेक इन्सान चे विवेक मां आपणी भलाई ब़िसाणु।