5 थोमा ने ओनु केहले, “हे प्रभु, अम्ही ना जाणु कि तु किठे जई पला। तां मार्ग़ चा किवें पता लाग़ी?”
फिलिप्पुस, ते बरतुल्मै, थोमा, ते चुंगी गेहणे आला मत्ती, हलफई चा पूत याकूब ते तद्दै,
ईं सुणती कर ईशु ने उत्तर ङिला ते वानु केहले, “हे अविश्वासी लौक, मैं कब तक तम्चे लारे रिही? ते कब तक तम्ची सेहता रिही ? ओनु माये गोढु गेहती आवा।”
तब ईशु ने वानु केहले, “हे ना समझ, ते भविष्यवक्ता चीया सारीया बाता उपर विश्वास करने मां बन्द मतड़े!
बल्ति थोमे ने जको दिदुमुस (मतलब जाड़ीये) किहवाता ङुजे चैला नु केहले, “आवा अम्ही वी ऐचे लारे मरणे वास्ते चालु।”
जिठे मैं जाये तम्ही ऊठला मार्ग़ जाणा।”
माया आज्ञा हा छै कि जिंवे मैं तम्चे लारे प्रेम करला यूंही तम्ही हेके ङुजे लारे प्रेम करा।
पर हमा मैं आपणे भेज़णे आले चे गोढु जाये पला। तम्चे महु कुई वी माये कनु ना पूछी, ‘तु किठे जई पला?’