18 “मैं तम्हानु अनाथ कोनी छोड़ी, मैं तम्चे गोढु आवी।
कांकि जिठे ङोन जा तीन जणे माये नांवा उपर भेले हुवी, ओठे मैं वांचे बीच मां मौजुद रिहे।”
ते वानु सारीया बाता जको मैं तम्हानु आज्ञा ङिली छै, मनणीया सिखावा। ते ङेखा, मैं दुनिया चे अन्त तक हमेशा तम्चे लारे छै।”
मैं ब़ा कनु बिनती करी, ते ओह तम्हानु हेक सहायक ङिही ओह हमेशा तम्चे लारे रिही।
अगर मैं जती तम्चे वास्ते जग़हा तियार करे, ते बल्ति आती तम्हानु गेहती जाये कि जिठे मैं रिहे उठे तम्ही वी रिहा।
“थोड़ी देरी मां तम्ही मनु कोनी ङेखा, ते बल्ति थोड़ी देर बाद मनु ङेखा।”
“मैं ये बाता तम्हानु ऐवास्ते केहलीया कि, तम्हानु माये मां शान्ति मिलो। संसारा मां तम्हानु क्लेश हुवे। पर हिम्मत राखा! मैं संसारा नु जीतती गेले।”
अम्चा प्रभु ईशु मसीह आप ही, ते अम्चा ब़ा नरीकार, जेह्णे अम्चे लारे प्रेम राखला ते अनुग्रह चे लारे हमेशा ची शान्ति ते आच्छी आस ङिली,
कांकि जब ओणे परीक्षा ची दशा मां ङोख चले, तां ओ वांची वी सहायता कर सग़े, जाई परीक्षा हुवे।