जिसे बेले पिलातुस ने ङेखले कि कहीं बण ना सग़ी पर ओचे उलटा हुल्लड़ बधता जाये, तां ओणे पाणी चती भीड़ी चे सामणे आपणे हाथ धोले ते केहले, “मैं ऐ धर्मीया चे लुहींया कनु बेकसूर छै, तम्ही ही जाणा।”
ईशु ने ओनु केहले, “जको झूलती चुकला ओनु पग़्ग़ा चे अलावा होर कोच्छ धोवणे ची जरुरत कोनी, पर ओह बेलकोल शोद्ध छै। ते तम्ही शोद्ध छिवा, पर सारे चे सारे कोनी।”
तां आवा, अम्ही सच्चे मना लारे, ते पुरे विश्वासा लारे, ते विवेक चा दोष दूर करने वास्ते दिला उपर मसीह चे लुहींया चा छिड़काव गेहती कर, ते शरीरा नु शोद्ध पाणीया लारे धुवाती कर, नरीकारा चे गोढु जऊं।
ते ओही पाणीया ची मिसाल वी यानिकि बपतिस्मा, ईशु मसीह चे जीते हुवणे चे जरिये, हमा तम्हानु बचावे, ओचे कनु शरीरा चे मैल नु दूर करने चा मतलब कोनी छै, पर शोद्ध विवेक लारे नरीकारा चे हाथा मां हुती जाणे चा मतलब छै।