मैं तम्हानु सब कोच्छ करती ङिखाणले, कि ये रीति लारे मेहनत करते हुले बेबस लौका नु सम्भालणे, ते प्रभु ईशु चा बाता नु याद राखणे जरुरी छै, कि ओणे आप ही खौद्द केहले, ‘गेहणे कनु ङेणे भले छै।’ ”
ऐवास्ते मैं तम्हानु चिताती ङिये कि जको कुई नरीकारा ची आत्मा ची अगुवाई लारे ब़ोले ऊं ना किही कि, “ईशु श्रापित छै,” ते ना कुई पवित्र आत्मा चे बिना केह सग़े कि, “ईशु प्रभु छै।”
मैं पौलुस तम्हानु मसीह ची नरमाई, ते दयालुता चे वजह निवेदन करे पला। पर कोच्छ लौक किहे कि, मैं तम्चे सामणे नरमाई लारे बर्ताव करे, पर तम्चे कनु दूर हुवणे पर सख्ताई लारे बर्ताव करे।
हे माये भऊ, तम्ही आजाद हुवणे वास्ते हकारले गेले छिवा, पर इसड़े ना कि ये आजादी नु शरीरा चे कामा चे वास्ते मौका बणावा, बल्कि प्रेमा लारे हेके ङुजे चे दास बणा।
ते भले कामा मां सरनाम रेहली हो, जेह्णे ब़ाला चा पालन पोसण करला हो, मेहमाना ची सेवा करली हो, प्रभु चे पवित्र लौका चे पग़्ग़ धोले हो, ङुखीया ची सहायता करली हो, ते हर हेक भले कामा मां मन लाले हो।
ते विश्वास चे कर्ता ते सेद्ध करने आले ईशु ची तरफ तकते रिहुं, जेह्णे ओ आनन्द वास्ते जको ओचे वास्ते पला हुता, लाज़ ची कुई चिन्ता ना करते हुले क्रूस चे ङोख सेहले, ते नरीकारा चे सिंहासन चे सज़्ज़े पासु जती ब़ेहला।
यूं करती हे जवान, तम्ही वी अग़ुवा चे अधीन रिहा, बल्कि तम्ही सब चे सब हेके ङुजे ची सेवा चे वास्ते नरमाई लारे कमर कसली रिहा, कांकि, “नरीकार घमण्डीया चा विरोध करे, पर दीन-दयाला उपर अनुग्रह करे।”